Mysterious: Nagsasa Cove | March 9-11, 2012

Enjoying the pristine waters of Nagsasa Cove!

Ilocandia in my Heart | March 2-4, 2012 | Day 3

Nakaka Proud magkaroon ng ganitong klaseng simbahan.

Ilocandia in my Heart | March 2-4, 2012 | Day 2

Ang nakakabighaning Tulay. Isang Tourist Spot! Ang Galing!

Ilocandia in my Heart | March 2-4, 2012 | Day 1

Batac Empanada. Ilocandia's Best!

I'm back! Yan ang isinigaw ko sa isipan ko ng malanghap muli ang hangin sa Ilocandia. I'm with my students for a 3-day "Outing" and Region 1 familiarization escapade (sosyal ng term, ayaw kasi naming ipatawag na tour) hahaha. Initial stop namin ang Ferdinand E. Marcos Presidential Center, kung saan makikita ang grandiosong museum ng pamilya, ang ancestral house ng mga Marcoses at of course hindi pwedeng kalimutan ang kontrobersyal niyang Wax Mausoleum. 

Matapos ang sandamakmak na Kodakan ay kumain kami ng sa isa sa mga pinaka masarap na Empadana sa buong sulok ng Ilocandia ~ Batac Empanada. Nakita ko din ang isa sa mga unang naitayong simbahan sa hilaga ang Batac Church na noong 1587 pa lamang ay naging tahanan na ng mga mananampalataya ng Kristyanismo. Pinagmasdan ko din syempre ang simpleng bahay dalanginan ng mga Independent Church of the Philippines (mas kilalang Aglipayan Church) na sinimulan ng isang ilokanong si Rev. Gregorio Aglipay. 

Museo Ilocos Norte is the repository of Ilocandia's Relics and Treasured Past.

After lunch we visited Museo Ilocos Norte. Kahit pabalik-balik na ako sa Ilocos Norte ay ngayon pa lang ako napasok sa museo na ito. Para sa akin ay isang malaking Leap ang pag mimintina ng ganitong klaseng pampublikong museo. Para bang inaalagaan mo ang nakalipas para makita at maranasan pa ng mga susunod na henerasyon. (pwedeng pa comment...Okei na sana eh, hahaha kaya lang sobrang INIT! as in HOT!!!).

The Oldest Lighthouse in the North (if not in the whole country)

Syempre hindi dapat makaligtaan ang pagsulyap sa isa (o siya na talagang) sa pinaka matandang Parola (Lighthouse) sa buong Pilipinas ang Cape Bojeador sa bayan ng Burgos. Nakaka amaze talaga ang tanawin, makikita mo kasi ang kabuuan ng nakapaikot na dagat sa karatig bayan ng Pagudpud. Noong una akong napunta dito ay nakaakyat pa ako sa ituktok ng parola, ngunit malas na lamang ng iba dahil sa ngayon ay naka sarado at protektado na ito ng gobyerno para ma-preserve pa at ng ma-enjoy pa ng mga taong nagbabalak sulyapan ang mala-old school na landscape sa paligid ng parola (Ung tipong magka holding hands kayo habang pinag mamasdan ang kabuuan ng landscape ng Ilocos Norte cheessy!)

The Majestic Array of Windmills in Bangui

"Sir totoo nga po, umiikot nga po siya." Natawa ako sa statement ng estudyante ko nung papalapit na kami sa Windmills sa bayan ng Bangui. Nakaka touch din dahil nag pasalamat siya sa akin, "Sir, thank you po kasi isinama nyo ako, sa TV ko lang kasi nakikita yan eh". Hindi ko lang maamin sa kanya na nung una kong makita ang mga nag lalakihang electric fan na ito ay mas Exaggerated pa nga ang naging reaksyon ko. Ang isa pang nakaka tawang kwento ay...Nadaya ako ng mga batang tindero ng souvenirs hahaha. Sa sobrang kagustuhan kong makakuha ng mura ay kung saan saan pa ako nagpunta, hanggang sa bentahan ko ng 14pcs for 100 nung dalawang batang hindi mo pag iisipan ng masama. Laking gulat ko nung sa may gilid ng Van namin na naka park na Php 5.00 each lang pala un. Haist, napakamot na lang ako sa ulo ko at inisip na "Hayaan na lang ng may pambaon sa skwela ang mga bata" pero hindi ko pa din matanggap hanggang ngayon hahaha.

Ang bumulaga sa amin matapos ang 14 hours na land travel!

Sa wakas!!! yaan na lamang ang naisigaw ko sa aking isipan ng mapagmasdan ang nag huhumiyaw na arko ng bayan ng Pagudpud. Mahigit kumulang kasi labing - apat (14) na oras kasama na ang mga stop over at iba pang hibernation sa byahe naming tinahak ang aming final destination para sa unang araw ng aming Ilocandia Adventure. Dahil masyado ng napagod ang iba pa naming kasama ay napag desisyunan na mag check-in muna para makapag pahinga at ilan na lamang sa amin ang tutungo sa public market para sa aming ihahandang hapunan. Siyanga pala special mention sa Polaris Beach Resort (ayan ha libreng publicity na yan!) super nag enjoy kami sa mababait na staff at salamat sa pagpapahiram sa amin ng libre ng inyong kitchen (as in buong kitchen talaga!) para sa pag prepare ng aming hapunan at kung ano-ano pa (kasama na ang pulutan). 

At dito nag tatapos ang kwento ng aming Day 1. Hindi man sapat ang mga salitang aking tinipa sa keyboard para maisalarawan ang aming naging karanasan, meron pa namang mga susunod na posts baka dun sakto na! hehehe. DJGonzales

Unang Panagbenga | February 24-26, 2012

Unang Pangbenga. Totoo yan. Unang Panagbenga at hinding-hindi ko makakalimutan ang karanasan. For the first time ay walang naubos ang biyahe ng Vans sa Terminal ng Cabanatuan kaya napag desisyunan namin ng aking kaibigang Photographer na si JC na magtungo na sa Tarlac para at least ay mas may chance kami na maka-akyat. At un na nga ang nangyari, matapos ang mahigit' kumulang na dalawang oras ay nag aabang na kami ng bus going to Baguio sa Loading Zone malapit sa Metro Town. Pero after din ng mahigit isang oras naming pag tayo sa matinding sikat ng araw (Wala po kasi waiting shed, LGU ng Tarlac City...baka pwedeng ambunan nyo naman ng konting pondo para sa kaginhawaan ng mga tao) WALA pa din! As in SRO sa lahat ng byahe ng bus daig pa ang pila sa blockbuster ng MMFF. 

Habang nasa Siesta at naghihintay ng swerte sa masasakyang Bus.
(Photo Credits: JC De Leon)

Bago pa maubos ang pasensya naming dalawa ay nag decide na din kaming mag tungo sa Siesta (Termina) para subukin ang aming swerte. Pero pagdating namin doon ay mas nakaka badtrip ang eksena, ang dami ding chance passengers na hindi pa nakaka byahe. Napaisip na lang ako na "Lord, ayaw mo ba talaga masaksihan ko ang Una kong Panagbenga?". Buti na lamang at medyo buhay ang ulo ni JC hehehe, nakipag deal siya sa isa sa mga konduktor ng Victory Liner (seriously, hanggang ngayon di ko pa din alam ang ginawa nyang pambobola dun) and the rest was history. Eto na nga ung post ko for Panagbenga 2012 kaya it means na nakarating kami kahit na nahilo ako sa byahe dahil sa aisle lang kami nakaupo with our new found friends na puro foreigners hehehe.

My first picture with a Panagbenga Dancer!  Ang COOL! 

Pagdating namin sa City of Pines ay tumuloy kami sa bahay ng isang kaibigan. Nag painit muna kasama ang timpla ni Master Blender dyaran!!! Emperador Light. At sa kwentuhang yun namin nalaman ang mga mahahalagang trivia tungkol sa Flower Festival. Na ang literal na translation ng salitang Panagbenga ay Pamumukadkad or Blooming sa salitang ingles. Na ang Panagbenga theme song ay likha ni Macario Fronda na isang propesor sa St. Louie University. Na ang nagpasimula ng taunang kapistahan na ito ay hindi ang City Government kundi ang John Hay Management Corporation  at kung ano-ano pang mga weird na kwento ng Baguio at Cordillera. 

Una sa aming itinerary ang panonood ng Street Dancing, pero dahil playing safe kami ay sa Athletic Bowl na kami dumiretso instead of watching the parade sa session dahil baka makasaksi kami ng Prusisyon ng Poong Nazareno the North Edition. Kaya nagtatakbo na kami sa lugar kung saan lahat ay hihimpil (oopss medyo malalim un). Nasilayan namin lahat ang mga kalahok dahil nagkunwari kaming Media People at nag cocover ng event (para-paraan lang yan) kaya natupad ang isa sa nasa bucket list ko at un ang makapag pa picture sa isang Panagbenga Dancer.

One of the participants in the Street Dancing Competition.

Ang ika-lawang araw ng selebrasyon ay parang isang bangungot hahaha PEOPLE EVERYWHERE! Nag aapura na nga kaming nagtungo sa terminal para makapag pa reserve ng aming sasakyan pauwi, kasi nga kung mahirap ang byahe papunta, mas mahirap pag pauwi dahil naipong masyado ang tao sa itaas. Pero habang kami ay naghihintay nasa Harrison na pala ang linya ng float parade at na tyempuhan na pa namin na ang nasa tapat namin ay ang float ng ABS - CBN, sakay ang mga cast ng Showtime.

ABS - CBN Float with Vice Ganda, Kuya Kim and Jhong Hilario

At sa sobrang dami nga ng tao ay madami din ang naging kaso ng naipit at hinimatay sa kawalan ng hangin. Kasama na siya sa tradisyon ngunit very good ang City Government ng Baguio dahil medyo nabawasan ang datos kumpara noong nakaraang taon. 

IKAW na ang humusga sa larawan!

Hindi man naging smooth ang biyahe ko ngayon sa Baguio ay maituturing ko itong kakaiba sa mga nakaraan. Halos di ko na mabilang kung ilang beses na ako napunta sa Summer Capital pero ngayon ko lang na experience ang Panagbenga Fever! Ngayon ko lang nasilayang hindi mahulugang karayom ang Harrison road at iba pang sikat na kalye ng lungsod. Ngayon ko lang nakitang makulay ang Athletic Bowl at isa pa ngayon ko lang nakitang walang gaanong tao sa SM Baguio. DJGonzales

Mason ba si Daniel Hudson Burnham?

Makikita ang Ulo ni Burnham katapat ng Ulo ni
Rizal sa gawi ng Baguio City Hall.

Mason ba si Burnham? yan ang tanong na tumakbo sa isipan ko habang pinag mamasdan ko ang kakaibang Urban Planning ng lungsod. Buhat na din sa impormasyon ng isang kaibigan, may mga pagkakatulad ang mga disenyo ni G. Burnham sa mga elemento at hitsurang nais niyang lumitaw. 


Gaya na lamang ng Baguio...


City Hall - nasa itaas ng isang burol (hill) para maipakita ang impresyon ng seat of power. At isa pa mas madaling makita ang mga kalaban paibaba kesa paitaas. 


Burnham Park - nasa ibaba ng City Hall at tumatayong sentrong rotunda ng lahat ng kalye at kalsada sa buong lungsod, kung saan magtatagpo-tagpo ang lahat ng daanan sa pa ekis at krus na hitsura na sumasanga sa iba pang kalye. 


Man-made Lagoon - para maipakita ang orihinal na hollistic design ni Burnham. Ginawa ang lagoon para magsilbing source of water kung may kakulangan noong unang panahon.


Ang mga nabanggit ay may pagkakatulad sa mga lungsod na idinesenyo din ni Arch. Daniel Hudson Burnham. Gaya na lamang ng bayan ng Bontoc (ang sentro ng Mountain Province), ang lungsod ng Maynila (Ang Manila City Hall, Rizal Park, at ang malaking Lagoon sa Luneta) at ang Lungsod ng Bacolod sa Negros Oriental.